Pfas zijn erg mobiel en verspreiden zich tot in de uithoeken van rivieren, beken, meren … Wetenschappers van de University of Western Australia testten daarom een natuurgebaseerde techniek die op vele plaatsen kan ingezet worden: constructed floating wetlands. Bij die techniek plaatsen wetenschappers bepaalde planten op een artificiële, drijvende mat. De wortels van die planten nemen de nutriënten én verontreinigde stoffen op.
De Australiërs testten de techniek met drie rietsoorten waarvan de Phragmites australis, ook wel ‘gewoon riet’ genoemd, het meest effectief was. Het verwijderde zo’n 42 tot 53 procent van de verontreiniging in oppervlaktewater. De verontreiniging bedroeg zo’n 10 µg per liter.
Groen en goedkoop
John Awad, ingenieur en hoofdauteur van de studie, is alvast enthousiast. Hij noemt het een schone, groene en goedkope methode om pfas uit het milieu te verwijderen, die zich bovendien leent voor gebruik in en rond steden. “De drijvende wetlands kunnen makkelijk worden geïnstalleerd in bestaande stedelijke infrastructuur, zoals reservoirs”, zegt Awad. “Ze zijn zeer flexibel en aanpasbaar aan lokale waterwegen.”
Omdat er geen pompen of toevoeging van chemicaliën nodig is, is het bovendien goedkoop. “Voeg inheemse planten toe aan de mix en we hebben een echt schone, groene en milieuvriendelijke methode om pfas uit oppervlaktewater te verwijderen.”
De methode is tot nog toe enkel in experimentele omstandigheden getest. De onderzoekers willen in een volgende stap tests doen in echte waterlopen.
