Fossiele brandstof piek komt in zicht (en veel te laat)
Voor het eerst voorspelt het Internationaal Energie Agentschap dat de vraag naar alle fossiele brandstoffen haar hoogtepunt nadert. De piek zou wel veel te laat komen om de klimaatverandering onder 1,5°C te houden.
Het Internationaal Energie Agentschap (IEA) publiceert elk jaar een World Energy Outlook rapport met data en scenario’s over het wereldwijde energieverbruik. Dit jaar voorspelt het daarin voor het eerst een piek in de vraag naar fossiele brandstoffen. Het gebruik van steenkool zou al in de komende paar jaar beginnen dalen, aardgas vanaf het einde van dit decennium. De vraag naar olie zou pas vanaf 2035 verminderen. De globale vraag naar fossiele brandstoffen zou vanaf 2025 afnemen met gemiddeld 2 exajoule (1018 joule) per jaar tot 2050. Dat komt overeen met de totale productie gedurende de hele levensduur van een groot olieveld.
‘Peak oil’, het moment waarop olieproductie zou beginnen dalen, is een term die al meegaat sinds 1956. Oorspronkelijk was het eerder een voorspelling over hoe lang de beschikbare voorraden nog zouden meegaan. Vandaag gebruiken we het concept vooral om vooruit te blikken naar het punt waarop de hernieuwbare energietransitie definitief de vraag naar fossiele brandstoffen inperkt.
Verschillende scenario’s
De inschatting van het IEA is gebaseerd op een scenario waarbij het huidige beleid in grote lijnen onveranderd blijft. Het is dus mogelijk dat de piek er sneller komt, als voldoende landen en organisaties hun inspanningen opschroeven. En dat zal nodig zijn, want aan het huidige tempo zitten we op koers voor 2,5°C opwarming in 2100, met catastrofale gevolgen. Zelfs als alle landen en sectoren hun meest recente beloftes en engagementen tijdig en volledig nakomen, mogen we een stijging van 1,7°C verwachten.
Het huidige decennium is dus van kritiek belang. Gelukkig is er ook goed nieuws te rapen. Sectoren als zon en wind, elektrische wagens en batterijen groeien vandaag snel genoeg om het huidige beleidsscenario te overtreffen en tegelijk energieprijzen naar beneden te halen. Om die groeicijfers vol te houden, is wereldwijde steun vanuit het beleid nodig. De huidige energiecrisis en de positie van Rusland, de grootste exporteur van fossiele brandstof ter wereld, speelt daar alvast een grote rol in. Door de hoge prijzen en onzekerheid op het internationale toneel zijn investeringen in efficiëntie en groene stroom extra interessant. Vandaag investeert de wereld zo’n 1,3 biljoen dollar in groene energie, om tegen 2050 aan ‘net zero’ te geraken, moet dat bedrag stijgen tot 4 biljoen.
Het volledige World Energy Outlook rapport is beschikbaar via deze link.
SDG
Betaalbare en duurzame energie