2020 had hét jaar van de biodiversiteit moeten worden. Alle wereldleiders zouden in oktober in het Chinese Kunming samenkomen om een oplossing te vinden voor de biodiversiteitscrisis. Daar stak een u welbekend virus echter een stokje voor. In oktober is er een herkansing. Sofie Luyten, Deputy CEO van WWF België: “We zijn mijlenver van de doelstellingen van het VN-Biodiversiteitsverdrag dat we 29 jaar geleden op de conferentie in Rio hebben vastgelegd. Ik ben wel hoopvol over deze conferentie, want natuur wordt vandaag meer naar waarde geschat. Europa heeft alvast het goede voorbeeld gegeven met de biodiversiteitsstrategie in het kader van de Green Deal.”
Biodiversiteitsverlies in België
Uit de eerste ‘Living Planet Index’ (LPI) voor België, die WFF in september 2020 publiceerde, blijkt dat de biodiversiteit in ons land licht is gestegen tussen 1990 en 2018. Mogen we onszelf op de borst kloppen?
Sofie Luyten: “Toch niet. Het klopt dat de biodiversiteit in België in 28 jaar tijd met 5,7 procent is gestegen. Maar ik wil dat enthousiasme wat temperen. Zo kijken we in de LPI enkel naar de periode vanaf 1990, omdat we daar gegevens van hebben. Maar we weten dat onze biodiversiteit vóór die periode er het sterkst op achteruit is gegaan. Bovendien gaat het met bepaalde diersoorten niet goed. Zo zijn de vogelpopulaties met 1,2 procent per jaar gedaald. En nog een derde nuance: in de landbouwgebieden is de biodiversiteit gemiddeld met zo’n 61 procent afgenomen.”
“De belangrijkste oorzaak van het verlies aan biodiversiteit is ons landgebruik. We verliezen 6 à 7 hectare aan open ruimte per dag. Het leefgebied van dieren raakt daardoor versnipperd. Landbouw neemt een groot deel van die open ruimte in. Bovendien grijpen landbouwers nog te vaak naar pesticides om geen oogst verloren te laten gaan. Beide praktijken zijn het gevolg van het verdienmodel van de landbouw, dat boeren noopt tot schaalvergroting om te overleven. Daarnaast is het verlies aan biodiversiteit te wijten aan overexploitatie, met name overbevissing. Ondertussen kreunt onze natuur onder de klimaatverandering.”
Doen we het qua biodiversiteit beter of slechter dan de rest van Europa?
“Op het vlak van beschermde gebieden op het land scoren we onder het gemiddelde. Wij hebben 12,8 procent van onze gebieden beschermd; het gemiddelde ligt op 18 procent. Dat is alarmerend, maar niet verwonderlijk. We combineren immers economische activiteiten met natuur op een kleine oppervlakte.”
