Mierenzuur of methaanzuur is een bijtende stof die in zuivere vorm verwerkt wordt in onder andere schoonmaakmiddelen. In de farmaceutische en de textielindustrie is het een veelvuldig gebruikt tussenproduct. Vandaag wordt mierenzuur via een tussenstap gemaakt uit aardgas, een fossiele grondstof die voor een groot deel uit methaan bestaat.
“De technologie die we de afgelopen tien jaren ontwikkeld hebben in onze onderzoeksgroep biedt daar een antwoord op”, zegt Sander Neukermans van de Universiteit Antwerpen. Hij is ook de chief technical officer van Oxylum. “Met onze innovatieve katalysatoren en reactoren zetten we CO2 en water rechtstreeks om in hoogwaardig mierenzuur. Het gaat om een elektrochemische reactie die draait op hernieuwbare elektriciteit. Bij het proces worden geen fossiele grondstoffen verbruikt.”
Natuur nabootsen
Na jaren van ontwikkeling staat de duurzame technologie dus op punt. Het is te zeggen: op laboschaal is aangetoond dat CO2 omzetten naar mierenzuur, mogelijk is. “Het komt er nu op aan onze techniek op te schalen”, aldus Neukermans. “Waar we naartoe willen, is een pilootinstallatie in een industriële cluster zoals de haven van Antwerpen. Die zou de CO2 uitgestoten door fabrieken veranderen in chemicaliën die meteen in andere processen gebruikt kunnen worden (het principe van carbon capture and utilization, red.).”
“Op termijn mikken we op een pilootinstallatie met een productiecapaciteit van zo’n 2000 ton mierenzuur per jaar. Maar eerst maken we werk van de springplank daarnaartoe: dit jaar nog proberen we een installatie van 1 kilowatt te maken. Die moet goed zijn voor ongeveer 1 ton mierenzuur op jaarbasis. Zo zouden we op vrij grote schaal doen wat de natuur eigenlijk al lang kan. Namelijk: met koolstofdioxide en water de bouwstenen maken voor chemicaliën.”
Ethyleen
Een andere stof die de onderzoeksgroep uit CO2 wil vervaardigen, is ethyleen: in de industrie gebruikt voor de productie van plastics. Ook ethyleen wordt nu nog uit fossiele grondstoffen gewonnen. Door het hernieuwbaar te maken, zouden plastics gefabriceerd kunnen worden die op moleculair niveau niet verschillen van plastics uit aardolie – wat vandaag nog een knelpunt is van bijvoorbeeld bioplastics.
