De auteurs van de studie bekeken satelliet- en luchtfoto’s van Sheffield om de totale oppervlakte aan beschikbare ruimte voor stadslandbouw te berekenen. Zonder sportterreinen en bossen mee te rekenen, vonden ze 98 vierkante meter aan potentiële landbouwgrond per inwoner van de stad. Ter vergelijking: in heel het Verenigd Koninkrijk is er momenteel 23 vierkante meter per persoon in gebruik als commerciële landbouwgrond.
Een gezonde en robuuste voedselvoorziening
Als al die groene ruimtes gebruikt worden voor stadslandbouw, levert dat eten op voor 709.000 mensen, 122 procent van de totale bevolking. “Dat is natuurlijk geen realistisch idee”, zegt doctor Jill Edmondson, hoofdauteur van de studie: “Maar zelfs met tien procent van die oppervlakte kunnen we al vijftien procent van de lokale bevolking van fruit en groenten voorzien. Dat zou het stadsleven gezonder en aangenamer maken. Omdat we nu in het Verenigd Koninkrijk maar 53 procent van onze groente en amper 16 procent van ons fruit zelf kweken, zou stadslandbouw ook onze voedselzekerheid aanzienlijk vergroten..”
Hydrocultuur op platte daken
De studie keek ook naar de oppervlakte aan platte daken in Sheffield. Daar zien ze een groot potentieel voor hydrocultuur (het kweken van planten in water met toegevoegde voedingsstoffen) en aquacultuur (het samen kweken van vissen en planten). Zulke technieken brengen volgens de onderzoekers meer op per vierkante meter dan traditionele landbouw. Bovendien zijn hydro- en aquacultuur niet afhankelijk van seizoenen. Op platte daken zouden serres de restwarmte van gebouwen kunnen gebruiken en regenwater opvangen.
De beschikbare ruimte op platte daken is wel veel kleiner: een halve vierkante meter per inwoner. Als driekwart van die oppervlakte ingeschakeld wordt om bijvoorbeeld tomaten te kweken, levert dat een tomaat per dag op voor zestig procent van alle inwoners.
Smart Food Cities
Volgens de onderzoekers zijn hun bevindingen van toepassing op de meeste Britse steden. Ze erkennen wel dat er nog veel praktische en technologische uitdagingen te overwinnen zijn. Zo is het cultiveren van kleine moestuintjes behoorlijk arbeidsintensief en is het niet de bedoeling dat stadslandbouw gaat concurreren met andere soorten groene ruimte.
“Het zal een grote culturele en sociale verandering vergen. Daarbij moeten we nauw samenwerken met de lokale gemeenschap om een balans te vinden tussen groene ruimte en stadslandbouw”, zegt Professor Duncan Cameron, directeur van het Instituut voor Duurzame Voeding aan de Universiteit van Sheffield: “Met een zorgvuldig beheer van onze groene ruimtes en technologisch geavanceerde distributienetwerken kunnen we ‘Smart Food Cities’ inrichten. Die kunnen dan voor eigen gebruik verse en duurzame voeding kweken.”
